ميلاد امام هشتم، حضرت علي بن موسي الرضا بر امام زمان و شما دوستداران آن امام عزيز مبارك.

اينك آمده‌ام امّا؛ يعني خودت مرا خوانده‌اي، خودت مرا آورده‌اي. آواي خوش نگاهت و جذبه‌ي روي ماهت، اين ميهمانِ تازه رسيده را به ميزباني خورشيد فراخوانده و محبّت چه عظمتي دارد!

مگر آفتاب از چند سوي، سر مي‌زند، كه حسّ روشنِ روز از پشت پنجره‌هاي تو، سَرَك مي‌كشد؟ مگر خورشيد از زمين مي‌تابد كه مدفن تو چنين نوراني است؟

قلب تو، رأفتي به توان ِ بي‌نهايت است! پنجره‌هاي مهرباني تو، چقدر وسيع و بلندند! چشم‌هايت انگار چشمه‌هايي از اسرار ازلي هستند. كبوتران معصوم بر كبودينه‌ي فضاي غريبِ صحن تو، بوسه نثار مي‌كنند و طفلكان حوايج، به سينه و سر، زير پاي تو مي‌خزند!

اي ضامنِ هرچه نياز و نيازمندي كه رو به سوي تو دارد و دل به عطوفت سبز تو مي‌سپرد! اي تمامتِ انسان! اي جلوگاه بلند ايمان! اي ماه تابناك خراسان! اي افتخار سرزمين ايران! اي كعبه‌ي دل‌هاي مشتاق! اي نور مجسّم! اي كه آستان مقدس تو، منظر و منزل ملايك آسمان‌هاست! اي كه دانش و داد از سر انگشتان انديشه‌ات مي‌بارد و بخشش و بزرگواري و رادي، فرزندانِ هميشه‌ي تواند!

اي حجّت هشتم! اي عالمِ آل احمد! اي رضاي خاندان پاك محمد! اي پناهگاه همه‌ي عالم! طورِ تو تجليگاه نورِ ولايتِ ماست! ...